صفحه اصلی / ویدئو وال / انواع نمایشگرها و تاریخچه آنها

انواع نمایشگرها و تاریخچه آنها

نمایشگرها

انواع نمایشگرها و تاریخچه آنها

نمایشگر یا پایشگر یا به انگلیسی مانیتور ( Monitor) دستگاهی است که تصویر تولیدشده توسط آداپتور تصویری رایانه بر روی آن نشان داده می‌شود. نمایشگر توسط کابل به آداپتور تصویری متصل می‌شود.

نمایشگرهای با قابلیت‌های متفاوت برای کاربردهای خاص تولید می‌شوند:

  • نمایشگر تک‌رنگ که فقط سیاه و سفید و رنگ خاکستری را نشان می‌دهد.
  • نمایشگر دو یا چندرنگ که رنگ متن و کادر متن را می‌تواند تغییر دهد.
  • نمایشگر تمام‌رنگی یا سوپر وی‌جی‌ای که بیش از بیست میلیون رنگ تولید می‌کند و تصاویر نسبتاً طبیعی عرضه می‌کند.

در حال حاضر نمایشگرها در چهار نوع تولید می‌شوند:

  • نمایشگرهای پرتو کاتدی یا سی‌آرتی (CRT)
  • نمایشگرهای ال‌سی‌دی (LCD) که فناوری صفحه نمایش آنها مانند ساعت مچی دیجیتال یا صفحه نمایش تلفن همراه (موبایل) است. صفحه نمایشگر ال‌سی‌دی (Liquid crystal display) دارای کریستال مایع است.
  • نمایشگرهای ال‌ای‌دی (LED)
  • نمایشگرهای دیود گسیل نور ارگانیک (OLED)

سطح صفحه نمایش نمایشگر را بر حسب اینچ می‌سنجند. برای مثال، نمایشگر ۱۷ اینچ یعنی فاصله از گوشه سمت راست و بالا تا گوشه سمت چپ و پایین صفحه نمایش ۱۷ اینچ است.

نمایشگر رایانه

نمایشگر یا صفحه نمایش، صفحه نمایش الکترونیکی تصویری برای رایانه است.یک نمایشگر شامل : صفحه نمایش، دستگاه مدار و یک محفظه است. دستگاه صفحه نمایش در نمایشگر مدرن بطور معمول یک ترانزیستور فیلم صفحه نمایش کریستال مایع نازک، صفحه نازک است. درحالیکه مانیتورهای قدیمی تر از یک لوله اشعه کاتد به عنوان عمق اندازه ی صفحه نمایش استفاده می شده است.

در اصل، نمایشگر رایانه برای پردازش داده ها مورد استفاده قرار گرفت درحالیکه گیرنده های تلویزیون برای سرگرمی استفاده شده است. از سال 1980 به بعد، رایانه (و نمایشگرهایش), برای پردازش داده ها و سرگرمی استفاده شد، درحالیکه تلویزیون ها برای برخی از قابلیت های رایانه پیاده سازی شدند. نسبت ابعاد مشترک و همچنین مانیتورهای رایانه از 4:30 به 16:9 ( و 16:10 ) تغییر کرد.

تاریخچه

در اوایل کامپیوترهای الکترونیکی با یک صفحه ای با لامپ های روشن که موقعیت هر لامپ خاصی شامل حالت روشن، خاموش یک بار ثبت شده در داخل رایانه است، نشان داده می شد.این به مهندسان عامل رایانه اجازه می دهد که بر وضعیت داخلی از ماشین نظارت کنند، بنابراین این صفحه از لامپ ها به عنوان نمایشگر شناخته شده است. زمانیکه مانیتورهای اولیه فقط قادر به نمایش یک مقدار بسیار محدود اطلاع های بود و بسیار گذرا بودند آنها بندرت برای خروجی برنامه درنظر گرفته شدند.
در این زمان مجموعه ای از لامپ های روشن با لوله پرتو کاتدی که می تواند معادل چند لامپ روشن با قابلیت اطمینان بیشتر نمایش بدهد، جایگزین شدند.

همانطور که فناوری توسعه پیدا کرد آنها فهمیدند که خروجی یک صفحه نمایش سی آر تی انعطاف پذیرتر از صفحه ای با لامپ های روشن است و درنهایت با دادن کنترل از آنچه به خود برنامه داده شد، نمایشگر خود را به یک دستگاه خروجی قدرتمند در حق خود شد.

فناوری ها

فناوری های متعددی برای نمایشگر کامپیوترها استفاده شده است. تا قرن 21 بیشتر از لوله اشعه ی کاتدی استفاده می شد اما آنها تا حد زیادی با مانیتورهای ال سی دی جایگزین شدند.

مانیتور CRT

لامپ پرتوی کاتدی

اولین مانیتورها از لامپهای پرتوی کاتدی(سی آر تی) استفاده کردند. قبل از ظهور رایانه های خانگی در اواخر دهه 1970، برای یک ترمینال نمایش تصویر وی دی تی، استفاده از یک سی آر تی برای اینکه به صورت فیزیکی تمام اجزای یک سیستم و کیبورد در یک شاسی تکه ای بزرگ جمع شود بسیار رایج بود. صفحه نمایش تک رنگ و به مراتب حساسیت کمتر و دقیق تر از صفحه نمایشگر های تخت بود. نیاز به استفاده از متون نسبتاً بزرگ و به شدت محدود کننده مقدار اطلاع هایی که می تواند در یک زمان نمایش داده شود پدید آمد.

صفحه نمایشگرهای رزولوشن بالا سی آر تی جهت اهداف نظامی ، صنعتی و کاربرد های علمی توسعه پیدا کرد ، اما برای تولید واقعی خیلی گران بودند. بعضی از انواع اولیه رایانه های خانگی (مانند تی آر اس-80 و کومودور پی ای تی) محدود به صفحه نمایش های تک رنگ بودند.اما ظرفیت نمایش رنگی از پیش تر یک استاندارد پیشگامان اپل 2 بود که در سال 1977 معرفی شد، و در آتاری های مدل 800 بسیارمدرن گرافیکی به کار رفت که در سال 1979 معرفی شد.هم کامپیوتری که از آنتن استفاده می کنند که یک مجموعه رنگ ها را ایجاد کند و هم نمایشگر رنگی سی آر تی که با هدف رزولوشن بهینه شده طراحی شده‌اند ،می توانند توسط کابل متصل شوند.

چندین سال پیشتر در سال ۱۹۸۱ آی بی ام آداپتور گرافیک رنگی را معرفی کرد که می توانست 4 رنگ با یک رزولوشن 320 در 200 تولید کند، و یا می توانست ۶۴۰ در ۲۰۰ پیکسل با دو رنگ تولید کند.در سال ۱۹۸۴ آی بی ام آداپتور گرافیکی پیشرفته که توانایی تولید 16 رنگ و رزوشن 640 در 350 را داشت معرفی کرد.

در پایان دهه ۱۹۸۰ میلادی، نمایشگر های رنگی سی آر تی که به شکل واضح می توانست 1024 در 768 پیکسل را نمایش دهد و به وفور قابل خرید بودند را به صورت گسترده در دسترس قرار داشت.

طی چندین دهه بعدی حداکثر رزولوشن تصویر به تدریج افزایش بیدا کرد و قیمت به کاهش ادامه داد.تکنولوژی سی آر تی در بازار میلیونی نمایشگر های پی سی قالب باقی ماند چون برای تولید ارزان تر بود و همچنین مدلی که قابلیت دید تقریباً 180 درجه را داشت معرفی کرد. سی آر تی ها هنوز بعضی فواید کیفیت تصویری را بر ال سی دی ها دارند اما در روی کاغذ این پیشرفت کمتر قابل مشاهده بوده است. رنج دینامیکی پنل های ال سی دی اولیه خیلی کم بود، و اگر چه در متون و دیگر گرافیک های غیر حرکتی بهتر از سی آر تی بودند ، اما یک مشخصه ال سی دی که به نام تاخیر پیکسل نامیده می شود که حاصل از گرافیک حرکتی است تبدیل به یک ضایعه موسوم به تیر و تاری صفحه شد.

نمایشگر

صفحه نمایش کریستال مایع

روش های زیادی برای بهبود ال سی دی ها به کار رفته است. در دهه 1990 میلادی، استفاده های اولیه از ال سی دی برای نمایشگر های کامپیوتری در لپ‌تاپ هایی بود که توان کمتری مصرف می کرد، سبک تر از لحاظ ابعاد فیزیکی در مقایسه با قیمت بیشتر نسبت به سی آر تی ها بزرگتر بود.

معمولاً ، لپ‌تاپ های یکسان با مجموعه ای از گزینه های نمایشی از جنبه افزایش قیمت ارائه می شوند: (فعال یا غیر فعال) تک رنگ، رنگ غیر فعال، رنگ ماتریکسی فعال تی اف تی . با افزایش حجم و توانایی تولید، تک رنگ ها و غیر فعال ها از چرخه تولید باز افتاد.

تی اف تی-ال سی دی یک مدل خاص از ال سی دی است که هم اکنون تکنولوژی قالبی است که در نمایشگر های رایانه به کار می رود.

اولین صفحه نمایش استاندارد ال سی دی در اواسط دهه 1990 با قیمت بالا به بازار آمد.همانگونه که قیمت طی دوره ای از سال ها کاهش پیدا کرد، این دسته مشهور تر شدند و در سال 1997 با نمایشگر های سی آر تی قابل مقایسه شدند. در میان اولین انواع نمایشگر های رایانه می توان به ایزو ال66 در اواسط دهه 1990 ، نمایشگر اپل استودیو در سال 1998، و نمایشگر اپل سینما در سال 1999 اشاره کرد. در سال 2003 تی اف تی-ال سی دی ها سی آر تی ها را برای اولین بار کنار زدند و تبدیل به تکنولوژی اولیه مورد استفاده درنمایشگر های رایانه شدند. برتری اصلی ال سی دی ها نسبت به سی آر تی ها توان مصرفی کمتر ، فضای اشغالی کمتر ، به طور قابل توجهی باریک تر می باشند..تکنولوژه امروزی تی اف تی-ال سی دی های ماتریکس فعال همچنین دارای سوسوی کمتری نسبت به سی آر تی ها دارد که باعث کاهش فشار چشم می شود. از طرف دیگر نمایشگر های سی آر تی کنتراست(تضاد) بیشتری دارد، زمان پاسخ بیشتر ، قابلیت استفاده شدن در رزولوشن های تصویر چند گانه را دارد و هیچ سوسوی قابل تشخیصی وجود ندارد اگر اندازه رفرش تصویر در بالاترین حد تنظیم شود.نمایشگر های ال سی دی هم اکنون دقت زمانی بالاتری دارند و می توانند برای چشم انداز تحقیق های مورد استفاده قرار گیرد.

دیود ارگانیک گسیل نور

نمایشگری با تکنولوژی دیود ارگانیک گسیل نور (اُ ال ای دی) نسبت به ال سی دی ها کنتراست بالاتر و زوایای دید بهتری را ارائه می کنند اما هنگام نشان دادن اسنادی که پس زمینه سفید یا روشن دارند، نیازمند نیروی برق بیشتری هستند. در سال 2011، هزینه یک نمایشگر 25 اینچ (64 سانتیمتر) اُ ال ای دی ، 7500 دلار بود، اما انتظار می رود قیمتها کاهش یابند.

اندازه گیری عملکرد

عملکرد یک نمایشگر با استفاده از پارامترهای زیر اندازه گیری می شود:

  • روشنایی، بر حسب شمع بر متر مربع (cd/m2 که نام دیگرش نیت است) اندازه گیری می شود.
  • نسبت تصویر، نسبت اندازه افقی به اندازه عمودی است. مانیتورها معمولاً نسبت تصویر 4:3، 5:4، 16:10 یا 16:9 دارند.
  • اندازه تصویر قابل مشاهده، معمولاً بصورت قطری اندازه گیری می شود، اما عرض و ارتفاع واقعی مفیدتر هستند، چرا که آنها مثل قطر، تحت تاثیر نسبت تصویر قرار ندارند. برای سی آر تی ها، اندازه قابل مشاهده معمولاً 1 اینچ (25 میلی متر) از خود لامپ کوچکتر است.
  • رزولوشن صفحه نمایش، تعداد پیکسل های مجزا در هر بعد است که می تواند نمایش داده شود. برای یک اندازه صفحه نمایش داده شده، حداکثر رزولوشن توسط فاصله نقطه ای محدود می شود.
  • فاصله نقطه ای، فاصله بین زیرپیکسل های همرنگ بر حسب میلی متر است. در کل، هرچه فاصله نقطه ای کوچکتر باشد، تصویر واضح تر به نظر خواهد رسید.
  • نرخ نوسازی، تعداد دفعه هایی در ثانیه است که یک صفحه نمایش روشن است. حداکثر نرخ نوسازی توسط زمان پاسخ محدود شده است.
  • زمان پاسخ، زمانی است که طول می کشد تا یک پیکسل در مانیتور، از حالت فعال (سفید) به حالت غیرفعال (سیاه) رفته و دوباره به حالت فعال (سفید) باز گردد، که بر حسب میلی ثانیه اندازه گیری می شود. اعداد کوچکتر به معنای انتقال سریعتر و در نتیجه چیزهای مصنوعی تصویری قابل مشاهده‌ی کمتر است.
  • نسبت کنتراست، نسبت درخشش روشن ترین رنگ (سفید) به تاریک ترین رنگی (سیاه) است که نمایشگر قادر به تولید آن است.
  • مصرف نیرو بر حسب وات اندازه گیری می شود.
  • دلتا ای: دقت رنگ توسط دلتا ای اندازه گیری می شود؛ هر چه دلتا ای کمتر باشد، نمایش رنگ، دقیقتر صورت می گیرد. دلتا ای کوچکتر از 1 توسط چشم انسان قابل تشخیص نیست. دلتا ای 2 تا 4، خوب در نظر گرفته می شوند و شناسایی تفاوت، نیازمند یک چشم حساس است.
  • زاویه دید، حداکثر زاویه ای است که در آن تصاویر روی مانیتور، بدون افت کیفیت بیش از حد، قابل مشاهده باشند. این معیار بر حسب درجه در هر دو جهت افقی و عمودی اندازه گیری می شود.

اندازه

برای هر بخش مستطیل شکل بر روی یک لامپ گرد، اندازه مورب، برابر با همان قطر لامپ است.
مساحت، ارتفاع و عرض صفحه نمایش های با اندازه مورب یکسان، با توجه به نسبت تصویرشان تغییر می کنند.
در دستگاههای صفحه نمایش دو بعدی همچون نمایشگر کامپیوترها، اندازه صفحه نمایش یا اندازه تصویر قابل مشاهده، میزان واقعی فضای صفحه است که برای نمایش یک تصویر، ویدئو و یا فضای کاری در دسترس است، بدون اینکه از دیگر جنبه های طراحی واحد، محدودیتی اعمال شود. اندازه گیری های اصلی برای دستگاههای صفحه نمایش عبارتند از: عرض، ارتفاع، مساحت کل و قطر.
اندازه یک صفحه نمایش معمولاً توسط سازندگان مانیتورها بصورت قطری، یعنی فاصله بین دو گوشه‌ی مخالف صفحه، ارائه می شود. این روش اندازه گیری، از روشی که برای نسل اول تلویزیونهای سی آر تی که زمانیکه لامپهای تصویر دایره ای شکل رایج بودند استفاده می شدند به ارث برده شده است. به دلیل دایره ای بودن، تنها قطرشان کافی بود تا اندازه آنها را توصیف کند. از آنجا که این لامپهای مدور برای نمایش تصاویر مستطیلی مورد استفاده قرار می گرفتند، اندازه قطری مستطیل، مساوی با قطر تصویر لامپ بود.این روش حتی زمانی که لامپهای پرتوی کاتدی بعنوان مستطیلهای گردشده تولید شدند ادامه پیدا کرد؛ خوبی این کار این بود که یک عدد تنها، اندازه را توصیف می کرد، و از آنجا که نسبت تصویر در جهان 4:3 بود، این کار گیج کننده نبود.
برآورد اندازه نمایشگر توسط فاصله بین دو گوشه مخالف، نسبت تصویر صفحه نمایش را لحاظ نمی کرد، برای مثال یک صفحه نمایش عریض 21 اینچ (53 سانتیمتر) 16:9، نسبت به یک صفحه 21 اینچ (53 سانتیمتر) 4:3 مساحت کمتری دارد. صفحه 4:3 دارای ابعاد 16.8 اینچ در 12.6 اینچ (43 سانتیمتر در 32 سانتیمتر) و مساحت 211 اینچ مربع (1360 سانتیمتر مربع) است، درحالیکه صفحه عریض ابعادش 18.3 اینچ در 10.3 اینچ (46 سانتیمتر در 26 سانتیمتر) و مساحتش 188 اینچ مربع (1210 سانتیمتر مربع) می باشد.

نسبت تصویر

تا حدود سال 2003، اغلب مانیتورهای کامپیوترها دارای نسبت تصویر 4:3 و بعضاً 5:4 بودند. بین سالهای 2003 و 2006، مانیتورهای با نسبت تصویر 16:9 و 16:10 (8:5)، ابتدا در لپ‌تاپ ها و سپس در مانیتورهای جداگانه، رواج یافت. دلایل این تحول، استفاده های سازنده برای چنین مانیتورهایی بود، یعنی علاوه بر محیط بازی کامپیوتری عریض و مشاهده فیلم، مشاهده دو صفحه استاندارد وُرد در کنار هم، و همچنین نمایش نقشه های بزرگ سی اِی دی و منوی کاربری سی اِی دی در کنار هم در نرم‌افزار سی اِی دی. در سال 2008، نسبت تصویر 16:10، به رایج ترین نسبت تصویر تبدیل شد و در همان سال، نسبت 16:10 ، استاندارد اصلی برای لپ‌تاپها و رایانه های نوت بوک شد.

در سال 2010، صنعت کامپیوتر، شروع به تحول از 16:10 به 16:9 کرد، چرا که 16:9 بعنوان اندازه استاندارد برای صفحه نمایش تلویزیونهای اچ دی انتخاب شد، و همچنین بخاطر اینکه ساخت آنها ارزانتر بود. در نهایت، مانیتورهای با رزولوشن غیر اچ دی همچون 1200*1920 دیگر تولید نشدند.

در سال 2011، صفحه نمایش های غیر عریض با نسبت تصویر 4:3، به تعداد کمی ساخته شدند. بر طبق گفته شرکت سامسونگ، این امر به این دلیل بود که “تقاضا برای «مانیتورهای مربعی» قدیمی به سرعت در دو سال اخیر کاهش یافت” و “من پیش بینی می کنم که تا پایان سال 2011، تولید تمامی پنل های 4:3 یا مشابه آن به دلیل عدم تقاضا متوقف شود.”

رزولوشن

رزولوشن مانیتورهای کامپیوتر در طول زمان افزایش یافت. از 200*320 در طول اوایل دهه 1980، به 600*800 در اواخر دهه 1990 رسید. از سال 2009، پرفروش ترین رزولوشن برای مانیتورها 1080*1920 می باشد. پیشرفته ترین محصول ها، به 1600*2560 در اندازه 30 اینچ (76 سانتیمتر) محدود می شوند. شرکت اپل، در 12 ژوئن 2012، صفحه نمایش 1800*2880 Retina MacBook Pro را با اندازه 15 اینچ (38 سانتیمتر) معرفی کرد.

ویژگی های اضافی

ذخیره انرژی

بیشتر نمایشگرهای تازه، در صورتی که هیچ سیگنال تصویری به آنها نرسد، به یک حالت ذخیره انرژی می روند. این قابلیت به سیستم عامل های جدید اجازه می دهد تا بعد از زمان مشخصی از عدم فعالیت، نمایشگر را خاموش کنند. این قابلیت همچنین عمر سرویس دهی نمایشگر را افزایش می دهد.

بعضی نمایشگرها همچنین پس از یک مدت، در حالت آماده به کار، خودشان را خاموش می کنند.

بیشتر لپ‌تاپ های امروزی، یک روش برای کمرنگ کردن صفحه بعد از مدتی از عدم فعالیت و یا هنگامی که باتری در حال استفاده است ارائه می کنند. این قابلیت، طول عمر باتری را افزایش و فرسایش آن را کاهش می دهد.

لوازم ادغام شده

خیلی از مانیتورها، لوازم دیگری (یا اتصال های آنها) را یکپارچه سازی می کنند. این امر، پورتهای استاندارد را در دسترسی آسان قرار داده و نیاز به هاب، دوربین، میکروفن، یا مجموعه بلندگو های جداگانه‌ی دیگر را از بین برده است. این مانیتورها، ریزپردازنده های پیشرفته ای دارند که شامل اطلاع های کدک، درایورهای رابط ویندوز و دیگر نرم‌افزارهای کوچکی است که به عملکرد مناسب این کاربردها کمک می کند.

صفحه نمایش براق

بعضی صفحه نمایش ها، مخصوصا نمایشگرهای ال سی دی جدید، حالت مات ضد انعکاس سنتی را با یک حالت براق جایگزین کردند. این امر، اشباع رنگ و وضوح را افزایش می دهد اما انعکاس از چراغها و پنجره ها از آنها بسیار مشهود است. پوشش های ضد انعکاس گاهی وقت ها برای کمک به کاهش بازتابها اعمال می شوند، اگرچه این کار فقط تاثیر آن را کم می کند.

طرح های منحنی

در حدود سال 2009، شرکت های NEC/Alienware و Ostendo Technologies (مستقر در Carlsbad, CA) با همکاری هم، یک نمایشگر منحنی (مقعر) 43 اینچی (110 سانتیمتری) ارائه کردند که با پوشش دهی 75% از دید محیطی، موجب زوایای دید بهتر در نزدیکی لبه ها می شد. این مانیتور دارای رزولوشن 900*2880 و چراغ پس زمینه ال ای دی بود و بعنوان یک مانیتور مناسب، هم برای بازی و هم برای کارهای دفتری، به بازار عرضه شد، در حالیکه با قیمت 6499 دلار، نسبتاً گران بود. همانطور که در سال 2013، این مانیتور دیگر موجود نیست. Ostendo Technologies دیگر به دنبال تکنولوژی مانیتور منحنی نیست.

صفحه نمایش جهت دار

صفحه نمایش های با زاویه دید باریک، در برخی کاربردهای آگاهانه امنیتی مورد استفاده قرار می گیرند.

سه بعدی

نمایشگرهای جدیدتر، اغلب با کمک عینک های مخصوص، قادر به نمایش یک تصویر متفاوت برای هر چشم هستند که منجر به درک عمق می شوند.

اتو استریوسکپیک

یک صفحه نمایش جهت دار که تصاویر سه بعدی را بدون کلاه تولید می کند.

صفحه لمسی

این نمایشگرها از لمس صفحه بعنوان یک روش ورودی استفاده می کنند. آیتمها می توانند بوسیله یک انگشت، انتخاب یا منتقل شوند، و حرکات انگشت می تواند برای انتقال دستورهای مورد استفاده قرار گیرد. بدلیل افت تصویر ناشی از اثر انگشت ها، صفحه نیاز به پاک کردن مکرر خواهد داشت.

<span “>صفحه های ورقه ای

ترکیبی از یک نمایشگر و یک ورقه گرافیکی است. چنین دستگاههایی معمولاً بدون استفاده از یک یا چند فشار از طرف ابزارهای مخصوص، نسبت به لمس عکس العمل نشان نمی‌دهند. اگرچه اکنون مدلهای جدیدتر قادر به تشخیص هر فشاری هستند و اغلب توانایی تشخیص نوسان و چرخش را نیز دارند.

صفحه نمایش های لمسی و ورقه ای بعنوان جایگزینی برای قلم نوری، که فقط قادر به کار بر روی سی آر تی ها بود، مورد استفاده قرار می گیرند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.